สรรพสัตว์ทั้งหลาย

---

---

---

นะโม-อมิตาพุทธ by on Scribd

เยาวหั่วลักเยาวราช

---

---

มาบัดเดี๋ยวนี้ย่านไชน่าทาวน์กรุงเทพ ฯ ประเทศไทยโดนทำลายย่อยยับอับปางด้วยวัน - เวลาที่กลืนกินทุกสรรพสิ่งบรรพบุรุษหอบเสื่อผื่นหมอน 1 ใบดั้นด้นลงเรือสำเภามาลงหลักปักฐานที่เมืองไทยวันเวลาผ่านไปนานแสนนานจนถึงยุคเทคโน ฯ เข้ามาครอบครองทำให้อารยธรรมมลายสิ้นสิ่งที่หลงเหลือคือซาก ส่วนรากเหง้าที่แท้จริงหายไปนานแล้ว ทุกสิ่ง - เกิดขึ้น - ตั้งอยู่ - ดับไปไม่มีอะไรจีรังยั่งยืนอยู่ที่ว่าเราจะรักษามันไว้ได้หรือไม่บรรพบุรุษที่อยู่

แผ่นดินจีนคงนอนสะดุ้ง ลูก - หลานไม่อนุรักษ์นิยม รูปที่เห็นคือ เล่งบ้วยเอี้ยะ เป็นตรอกเล็ก ๆ แคบ ๆ ซึ่งเป็นแหล่งจับจ่ายของกินของสด - ของแห้ง ทั้งภาพและวีดีโอข้าพเจ้า(ปู)เป็นผู้ถ่ายทำเองทั้งหมดเพิ่งเสร็จจากงานเทศการงดเว้นการบริโภคเนื้อสัตว์ปีนี้มี 2 รอบ รอบที่ 2 เริ่มวันปิยมหาราชจนถึงวันที่ 3 พฤศจกายน 2557

เยาวราช ถนนทรงวาด เจริญกรุงอันมีประวัติมายาวนานทั้งวัฒนธรรมท้องถื่นกำลังจะถูกทำลายหรือไม่มันก็ต้องสูญสลายไปตามกาลเวลาเพราะคนจีนจากแผ่นดินใหญ่รุ่นบุกเบิกได้ล้มหายตายจากไปหมดลูกหลานที่เหลืออยู่ก็ไม่ค่อยรู้เรื่องราวประวัติศาสตร์หรือพูดภาษาจีนไม่ได้ย่านเจริญกรุงก็มีการก่อสร้างรถไฟฟ้าใต้ดิน

---

มูลนิธิโรงพยาบาลเทียนฟ้าเยาวราช

---

---

---

หมายเหตุ.....ขอสงวนลิขสิทธิ์ทั้ง 2 ภาพน่ะครับภาพแรกคือภาพบนผมถ่ายด้วยกล้องใช้ฟิล์มน่ะครับส่วนภาพถัดมาผมใช้กล้อง DIGITAL จึงต้องขอสงวนลิขสิทธิ์ทั้ง 2 ภาพ

ภาพทั้ง 2 ภาพและวีดีโอล้วนเป็นฝีมือผมถ่ายทำเองทั้งหมด - ทั้งสิ้นไม่รู้เป็นอะไรคราวนี้จึงอยากที่จะเผยแพร่ ภาพแรกผมถ่ายไว้เมื่อปี 2545 ภาพที่ 2 ผมถ่ายเมื่อปี 2552 ส่วนวีดีโอผมถ่ายปี 2554 เก็บไว้เป็นแผ่น CD วันนี้ 28 มีนาคม 2561 จึงหยิบขึ้นมาปัดฝุ่นโดยเฉพาะภาพแรกผมหวงมากภาพแรกนั้นก่อนที่จะเป็นซุ้มประตูแบบปัจจุบันเคยเป็นตึกเอนกประสงค์มาก่อน พอทุบตึกทิ้งสร้างเป็นซุ้มประตูคราวนี้ดึงดูดนักท่องเที่ยวได้เลยวันหนึ่ง ๆ จะมีนักท่องเที่ยวทั้งไทยและต่างชาติมาสถานที่แห่งนี้เยอะมากวีดีโอนี้ผมถ่ายไว้ก็นานแล้ววันนี้เพิ่ง UPLOAD เข้าใน Youtube

บุญใด อันข้าพเจ้าได้ประกอบแล้วในทวีปนี้ ด้วยเดชะบุญนั้น ขออันตราย คือ ความเห็นผิดในพระรัตนตรัย จงอย่าได้มีแก่ข้าพเจ้า กรรมอันน่าติเตียนอันใดที่ข้าพเจ้าได้ล่วงเกินแล้ว ต่อพระพุทธเจ้า พระธรรม และ พระสงฆ์ ด้วยกายก็ดีด้วยวาจาก็ดี ด้วยใจก็ดี ขอพระพุทธเจ้า พระธรรม และพระสงฆ์ ได้โปรดอดโทษแก่ข้าพเจ้า เพื่อข้าพเจ้าจะได้สำรวมระวังในพระรัตนตรัย ในกาลต่อไป

---

พระไตรปิฎกร่วมสมัย

---

---

---

พระไตรปิฎกร่วมสมัย by on Scribd

---

พระวินัยบัญญัติเรื่องการฉันอาหารของพระภิกษุ

การฉันอาหารของพระภิกษุ ฉันได้เช้าชั่วเที่ยง อาหารแม้จะปราณีตเพียงใด หรือ ไม่ปราณีต พระภิกษุสามารถรับจากคฤหัสถ์ ด้วยศรัทธาของคฤหัสถ์ผู้ถวายได้ทั้งนั้น อาหารทั้งหลาย พระภิกษุจะฉันได้ ต้องได้รับประเคน(ถวาย)จากคฤหัสถ์ รับประเคนเพียงหนึ่งรูป ภิกษุรูปอื่น ๆ ก็สามารถรับไปฉันได้ ไม่ผิดพระวินัย  แต่ถ้าไม่มีการประเคนเลย ภิกษุไปหยิบมาฉัน ย่อมเป็นอาบัติปาจิตตีย์ อาหารที่เกิดขึ้นกับพระภิกษุนั้น พระภิกษุต้องได้มาโดยถูกต้องตามพระธรรมวินัย และประโยชน์ของการฉันอาหารของพระภิกษุก็เพื่อให้ชีวิตดำรงอยู่ต่อไปได้ เพื่อศึกษาพระธรรมอบรมเจริญปัญญาขัดเกลากิเลสของตนเอง ไม่ใช่เพื่ออย่างอื่น

คำชี้นำเรื่องศิษย์กับอาจารย์

---

---

วันนี้ 12 มกราคม 2562(ตรงกับวันเสาร์)เป็นวันเด็กแห่งชาติเด็กในวันนี้คือผู้ใหญ่ในวันหน้าถ้าเด็กขาดปัญญาจะพาชาติพัฒนาก้าวหน้าไปไม่ได้แต่ถ้าเด็ก[งมงาย]ไม่รู้ว่าสิ่งใดผิด - สิ่งใดถูกก็เป็นเวรกรรมของเด็กนั่นเองเพราะฉะนั้นผู้ใหญ่ควรชี้แนะให้เด็กดำเนินชีวิตในหนทางที่ถูก - ที่ควรและผู้ใหญ่ควรเป็นแบบอย่างที่ดีไม่ให้เด็กตกไปในทาง[อบายภูมิที่ต่ำอันมี]นรก - เปรต - อสุระ เดรัจฉานและอวิชชา(ความไม่รู้)

คำชี้นำต่อไปนี้สามารถที่จะสร้างความสัมพันธ์แบบใจประสานใจได้จงทำให้เป็นฤดูใบไม้ผลิแห่งการสร้างสรรค์และการพัฒนาสายใจที่ลึกซึ่งของความไว้วางใจขอให้มุ่งหน้าไปในแต่ละวัน ด้วยจิตใจเดียวกัน แผ่ขยายเครือข่ายแห่งบุญวาสนาความกลมเกลียวและความปีติยินดีตลอดกาล ความกล้าหาญเป็นสิ่งสำคัญที่สุดการกระทำที่กล้าหาญสามารถแทนความเมตตากรุณาได้ขอให้ออกไปและเข้าร่วมการสนทนาด้วยหัวใจที่เหมือนดั่งดวงอาทิตย์จากทัศนะของ{พุทธธรรม}พวกเราทุกคนที่เกิดมาในสมัย[ธรรมปลาย] ร่วมกัน

ด้วยสายใยแห่งธรรมที่ลึกซึ้ง เพื่อดำเนินภาระหน้าที่อันสูงส่งของการเผยแพร่ธรรม นี่เป็นผลแห่งปณิธานที่เราได้ตั้งไว้ตั้งแต่อดีตอันยาวไกล เป็นปณิธานที่ตัวเราเองปรารถนาที่จะทำเพื่อ{พระพุทธะ}ตราบเท่าที่เรามีชีวิตอยู่ ขอให้รักษาหนทางที่เราได้เลือกไว้เป็นหนทางแห่งความศรัทธา หนทางแห่งการบรรลุพุทธภาวะในชั่วชีวิตนี้ หนทางแห่งการเผยแพร่พระธรรมหนทางแห่งอาจารย์กับศิษย์ และหนทางแห่งมิตรสหายในการศรัทธา และดำเนินชีวิตที่มี ชัยชนะ ร่วมกัน

พระอวโลกิเตศวรมหาโพธิสัตว์

---

---

พริ้มพระโอษฐ์แย้มละไมร้อยใยรักหยกสลักงามเงาเพราพิสุทธิ์ระเรียงร้อยสร้อยสายมาลัยพุดมายั้งหยุดฉุดใจไว้ตรงนี้พิมพ์พระพักตร์ผ่องพราวสกาวใสพิมพ์พระทัยใฝ่พระธรรมล้ำราศีพิมพ์พระพรโพธิธรรมฉ่ำฤดีพิมพ์มณีในพระเนตรฉายเมตตาหนึ่งพระทัยใฝ่ฝันสันติสุขพันพระหัตถ์ขจัดทุกข์ทุกทิศาคนโททิพย์หลั่งละมุนอุ่นอุรามนต์เมตตาโลมล้ำฉ่ำฤทัยธูปจักมอดเทียนชัยใกล้จะดับทิวาวารกาลลับดับแสงใสรอยราตรีคลี่ฟ้ามารำไรแต่รอยใจเรืองระนับจับพัตราแว่วระฆังกังสดาลปานแก้วใสระฆังใจไหวหวานกังวานกว่าระฆังธรรมย้ำยลม่านมนตรามนต์มารดา

โพธิสัตว์ขจัดมารมนุษย์ชั่วมั่วคาวเคล้าบาปหนาก่อปาณาพราสัตว์ประหัตประหารเชิดฉกฉ้อชิงทรัพย์อัประมาณสัตว์ซาตานคลุกโคลนท้นอบายที่ใดหนอนรกานต์พอบรรทุกคาวคนคลุกโทษโหดกระหายอเวจีที่ร้อนเร่าเผามลายมิเคลื่อนคลายบาปบรรเทาให้เบาบางพักตร์พระแม่พริ้มแพรวเก็จแก้าขาวร้อยดวงดาวเรียงประดับรับรุ่งสางรออรุณอุ่นอบภพนภางค์จักเยื้องย่างด้วยรอยสรวงแห่ง [กวนอิม]

บันทึก ณ.วันพฤหัสบดีที่ 11 เมษายน พ.ศ. 2556

บุญใด อันข้าพเจ้าได้ประกอบแล้วในทวีปนี้ ด้วยเดชะบุญนั้น ขออันตราย คือ ความเห็นผิดในพระรัตนตรัย จงอย่าได้มีแก่ข้าพเจ้า กรรมอันน่าติเตียนอันใดที่ข้าพเจ้าได้ล่วงเกินแล้ว ต่อพระพุทธเจ้า พระธรรม และ พระสงฆ์ ด้วยกายก็ดีด้วยวาจาก็ดี ด้วยใจก็ดี ขอพระพุทธเจ้า พระธรรม และพระสงฆ์ ได้โปรดอดโทษแก่ข้าพเจ้า เพื่อข้าพเจ้าจะได้สำรวมระวังในพระรัตนตรัย ในกาลต่อไป

---

พริ้มพระโอษฐ์-1937 by on Scribd

ชัยชนะข้อคิดวันเริ่มต้นปีใหม่ ศักราชใหม่ 2562

---

---

ข้อคิดวันเริ่มต้นปีใหม่ศักราชใหม่ 1 มกราคม  2562 วันอังคาร

วันนี้เป็นวันขึ้นปีใหม่ 2562 รับรองได้เลยว่าไม่มีอะไรดีขึ้นหรือเปลี่ยนแปลงเพราะว่ามันเปลี่ยนแค่พุทธศักราช 2561 มาเป็น 2562 ทุกอย่างมันเป็นเรื่องสมมุติขึ้นมาว่าเป็นวันใหม่ - ปีใหม่หรือว่าสงกรานต์ วัฏจักรก็หมุนเวียนเช่นนี้แล ส่วนใหญ่ก็ฉลองเมากันใหญ่

เป็นธรรมดา เมื่อยังมี อวิชชา ความไม่รู้ ความเห็นผิด ที่ยังไม่ได้ดับ ก็ยังจะต้องเขวไปตาม อกุศล ที่ทำให้เดินไปตามทางที่ผิด คือ ทางของกิเลส ที่เป็นทางที่ไม่ตรงได้เป็นธรรมดา

เป็นปกติธรรมดาของผู้ที่ยังมีกิเลสอยู่ ยังละกิเลสอะไร ๆ ไม่ได้ ก็ย่อมจะมีเหตุปัจจัยให้กิเลสประเภทนั้น ๆ เกิดขึ้นทำกิจหน้าที่ ความเห็นผิด ก็เช่นเดียวกัน ก็เพราะยังไม่มีความเข้าใจที่ถูกต้องตรงตามความเป็นจริงของสภาพธรรม ก็ย่อมจะมีความเข้าใจผิด - เห็นผิด

การที่ทุกข์จะเกิดขึ้นก็ต้องมาจากสิ่งที่ไม่ดี คือ บาป ตราบใดที่ยังไม่รู้จักบาป ก็ยังจะต้องมีบาปเพิ่มขึ้นตราบใดที่ยังมีความไม่รู้ ก็ยังมีเหตุปัจจัยให้มีบาปต่อไปรักตัว จึงทำบาปทุกอย่าง เพราะหวังว่า จะเป็นสุขจากการที่ทำบาปนั้น ๆ ทำบาปโดยการที่ว่าจะได้สิ่งหนึ่งสิ่งใดมาโดยทางทุจริตทางกาย ทางวาจา โดยที่ไม่รู้ว่านั่นเป็นเหตุที่จะนำทุกข์มาให้ ไม่สามารถที่จะบริสุทธิ์ ได้ ตราบใดที่ยังมีกิเลส ก็จะต้องเป็นอย่างนี้ จะต้องมีกิเลสเกิดขึ้นจนกว่าจะชำระจิตให้บริสุทธิ์

---

---

---